- Πενθεσιλείας
- Πενθεσιλείᾱς , Πενθεσιλείαfem acc plΠενθεσιλείᾱς , Πενθεσιλείαfem gen sg (attic doric aeolic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Πενθεσιλείας
Look at other dictionaries:
Liste der griechischen Töpfer und Vasenmaler/Konkordanz — Aufgrund der Vernetzung der internationalen Forschung ist es sinnvoll, innerhalb der Liste der griechischen Töpfer und Vasenmaler eine Konkordanz zu den verschiedenen Sprachversionen der Künstlernamen zu haben. Die meisten Namen wurden aus dem… … Deutsch Wikipedia
Αγχιμάχη — Μυθολογικό πρόσωπο. Μία από τις Αμαζόνες, κόρη του Άρη και της Αρμονίας. Ήταν ακόλουθος της βασίλισσας των Αμαζόνων Πενθεσίλειας … Dictionary of Greek
Αθήνα — Πρωτεύουσα της Ελλάδας, από τις 18 Σεπτεμβρίου 1834, και του νομού Αττικής, το μεγαλύτερο πνευματικό, βιομηχανικό και οικονομικόεπιχειρησιακό κέντρο της χώρας. Βρίσκεται σε Β πλάτος 37° 58’ 20,1’’ και μήκος 23° 42’ 58,815’’ Α του Γκρίνουιτς. Στην … Dictionary of Greek
Αλκιβίη — Μυθολογικό πρόσωπο. Αμαζόνα της ακολουθίας της Πενθεσίλειας. Σκοτώθηκε από τον Διομήδη και σύμφωνα με άλλη εκδοχή από τον Αχιλλέα έξω από το Ίλιον … Dictionary of Greek
Αλόπη — I Μυθολογικό πρόσωπο, θυγατέρα του Κερκύονα ή Άκτορα. Την αγάπησε ο Ποσειδών από τον οποίο απέκτησε τον Ιπποθόοντα, επώνυμο ήρωα της Ιπποθοοντίδας φυλής. Για τον έρωτά της όμως αυτόν θανατώθηκε από τον πατέρα της και μεταμορφώθηκε σε πηγή. Για… … Dictionary of Greek
Αχιλλέας — I Μυθολογικός ήρωας του Τρωικού πολέμου, που έμεινε αθάνατος χάρη στην ομηρική ποίηση. Γιος του βασιλιά της θεσσαλικής Φθίας Πηλέα και της Νηρηίδας Θέτιδας, λατρευόταν σε πολλούς τόπους της αρχαίας Ελλάδας. Τη λατρεία αυτή μερικοί την αποδίδουν… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Τέχνη (Αρχαιότητα) — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Η απαρχή της αρχαίας ελληνικής τέχνης τοποθετείται συνήθως περί το 1100 π.Χ., μετά την κάθοδο των Δωριέων. Μετά την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β’ και την ανάγνωση των πινακίδων των ανακτόρων της Πύλου, των Μυκηνών, των… … Dictionary of Greek
θερσίτης — Μυθολογικό πρόσωπο. Ο πιο δύσμορφος και πιο αναιδής από τους Έλληνες που εκστράτευσαν στην Τροία. Ο Όμηρος (Β’ 274 360) τον περιγράφει στραβοπόδη, κουτσό, καμπούρη, με κακόσχημο κεφάλι και αραιά μαλλιά, ενώ τον παρουσιάζει ως αυθάδη, δειλό και… … Dictionary of Greek
